Мемлекеттік ту
Қазақстан Республикасының Мемлекеттік Туы − ортасында шұғылалы күн, оның астында қалықтап ұшқан қыран бейнеленген тік бұрышты көгілдір түсті мата. Тудың сабының тұсында ұлттық өрнек тік жолақ түрінде нақышталған. Күн, оның шұғыласы, қыран және ұлттық өрнек бейнесі алтын түстес. Тудың ені мен ұзындығының арақатынасы − 1:2.
Қазақстан Республикасы Мемлекеттік туының біркелкі көгілдір түсі бірігу идеясын білдірумен қатар, әрқашанда бейбітшіліктің, тыныштық пен жарқын болашақтың белгісі саналатын бұлтсыз ашық аспанды еске салады.
Геральдика тілінде көк түс пен оның реңктері адам бойындағы адалдық, тазалық, үміт сияқты қасиеттеріне сәйкес келеді. Шұғылалы алтын күн тыныштық пен байлықты бейнелесе, дала бүркіті қазақстандықтар ұғымында дарқандық пен қырағылық, биіктіктің белгісі.
Қазақстан Республикасы Мемлекеттік туының авторы — суретшi Шәкен Ниязбеков
Қазақстан Республикасының Мемлекеттік Елтаңбасы
Елтаңба-мемлекеттің басты рәміздерінің бірі. «Елтаңба» термині немістің «erbe» (мұра) сөзінен шыққан және тұқым қуалайтын айырым белгісін білдіреді – символдық мағына берілген фигуралар мен заттардың тіркесімі.
Тарих Қазіргі Қазақстан аумағында өмір сүрген қола дәуірінің көшпенділері өздерін ерекше символмен – тотеммен сәйкестендіргенін, оның графикалық көрінісі кейіннен «тамга»атауын алғанын куәландырады. Бұл термин алғаш рет түркі қағанатында қолданыла бастады.
Егемен Қазақстанның Елтаңбасы 1992 жылы ресми түрде қабылданды. Оның авторлары-белгілі сәулетшілер Жандарбек Мәлібеков пен Шот-Аман Уәлиханов.
Қазақстан Республикасының Мемлекеттік Елтаңбасы шеңбер (доңғалақ) түрінде болады – бұл Ұлы дала көшпенділері арасында ерекше құрметке ие болған өмір мен мәңгіліктің символы.
Мемлекеттік елтаңбадағы орталық геральдикалық элемент көгілдір фонда шаңырақтың (киіз үйдің жоғарғы күмбезді бөлігі) бейнесі болып табылады, одан
Қазақстан Республикасының Мемлекеттік Әнұраны
Әнұран-мемлекеттің басты рәміздерінің бірі. «Әнұран» терминінің өзі гректің «gimneo» сөзінен шыққан және «салтанатты ән»дегенді білдіреді. Әнұран ел азаматтарын тиімді әлеуметтік-саяси шоғырландыру және этномәдени сәйкестендіру үшін маңызды дыбыстық рәміз ретінде әрекет етеді.
Тәуелсіз Қазақстан тарихында елдің мемлекеттік әнұраны екі рет – 1992 және 2006 жылдары бекітілді.
Республика мемлекеттік егемендікке ие болғаннан кейін 1992 жылы Қазақстан гимнінің музыкасы мен мәтініне конкурс жарияланды. Байқау қорытындысы бойынша Қазақ КСР әнұранының музыкалық редакциясын сақтау туралы шешім қабылданды. Осылайша, алғашқы Қазақстандық әнұран музыкасының авторлары Мұқан Төлебаев, Евгений Брусиловский және Латиф Хамиди болды. Үздік мәтін байқауында белгілі ақындар: Музафар Әлімбаев, Қадыр Мырзалиев, Тұманбай Молдағалиев және ақын ұсынған авторлық ұжым да жеңіске жетті
Слова: Жұмекен Нәжімеденов, Нұрсұлтан Назарбаев
Музыка: Шәмші Қалдаяқов
Алтын күн аспаны,
Алтын дән даласы,
Ерліктің дастаны,
Еліме қарашы!
Ежелден ер деген,
Даңқымыз шықты ғой.
Намысын бермеген,
Қазағым мықты ғой!
Припев:
Менің елім, менің елім,
Гүлің болып егілемін,
Жырың болып төгілемін, елім!
Туған жерім менің — Қазақстаным!
Ұрпаққа жол ашқан,
Кең байтақ жерім бар.
Бірлігі жарасқан,
Тәуелсіз елім бар.
Қарсы алған уақытты,
Мәңгілік досындай,
Біздің ел бақытты,
Біздің ел осындай!
Припев:
Менің елім, менің елім,
Гүлің болып егілемін,
Жырың болып төгілемін, елім!
Туған жерім менің — Қазақстаным!
